Ludzie gadają, że tego roku jakoś zimniej, że niby więcej pada, ale ja wiem swoje: listopad potrafi być bardziej mokrym, zimnym i ciemnym miesiącem. Nie ma źle, czasem słońce,czasem deszcz, jak to mówią albo raczej: po deszczu wychodzi słońce: Fakt… Czytaj dalej
Ależ te dni pędzą jak szalone. Budzisz się rano, jesz śniadanie, zaprowadzasz dziecko do przedszkola, a kiedy je odbierasz robi się już ciemno i zimno, a wokół zniknęło Halloweenowe szaleństwo i pojawiło się Świąteczne, Bożo Narodzeniowe. Wieczorne czytanie biografii Obamy… Czytaj dalej
Po październikowym „must have”, czyli zimowa kurtka i buty dla rosnącej córki, a jeszcze przed świąteczną gorączką postanowiłam być dobra dla siebie w listopadzie. Zwłaszcza, że w ostatnim miesiącu wyskoczyła szybka akcja zdrowotna, która na szczęście okazała się fałszywym alarmem.… Czytaj dalej
Kiedy tak patrzę na biegających po sklepach ludzi stwierdzam, że warto przytoczyć słowa Leo Babauty z rozdziału o byciu twórczym z książki „52 zmiany”: „Napisz książkę, albo e-booka. Pisz poezję i publikuj ją w sieci. Stwórz interesujące, zabawne filmy i wstaw… Czytaj dalej
No i uderzył… niby Lorenzo, ale przyznam szczerze, że wtorek ze swoją deszczową, pochmurną pogodą przeraził mnie bardziej niż zapowiadany Lorenzo. W pierwszy dzień miesiąca Października wzięłam sobie wolne i nie zaprowadziłam córki do przedszkola. Co innego wrócić z deszczu… Czytaj dalej
Jakoś jeszcze nie odczułam typowo jesiennych klimatów mimo iż na półkach sklepowych i wystawach jesienno-zimowe buty, kurtki i sweterki. Raczej chwytam za końcówkę babiego lata ile się da, bo wkrótce zatęsknię do lodów, biegania na bosaka i rysowania kredą po… Czytaj dalej
No i mamy początek roku szkolnego, czyli wrzesień. Coś się kończy, coś się zaczyna: U mnie Lucy zaczęła przedszkole, a ja yogę w ramach relaksu i odprężenia oraz pracy nad sobą. Muszę przyznać, że jestem miło zaskoczona, bo oprócz ćwiczeń… Czytaj dalej
Zabawne, za każdym razem kiedy wracam do Dublina z lotniska do domu towarzyszy mi ta sama myśli: Dublin jest brzydki, brudny i depresyjny. Tymczasem podsumowanie ostatniego tygodnia piszę już w sobotę i z domu. Podsumowując mój ostatni pobyt w Polsce… Czytaj dalej
Dopiero w środę otrząsnęłam się z szoku i mogę powoli zbierać własne myśli i łapać oddech. W sobotę po pogrzebie nie miałam ochoty wstać z łóżka, gdyby nie umówiony termin. Kasiu, bardzo Ci za ten weekend dziękuję. Jak dla mnie… Czytaj dalej
Myślę, że powolutku wracam do żywych, po tym co się ostatnio zdarzyło. Otóż 15 lipca zmarła mi mama i nie miałam siły, okazji i czasu, by siadać do klawiatury i pisać, ale powoli jestem. Zacznijmy od tego, że od momentu,… Czytaj dalej