Kiedy 14 września Blog ojciec na swoim facebookowym profilu wrzucił zabawne fotki o tym, co przynosi dziecko 1 września ze szkoły: plan lekcji, uśmiech, nadzieję a w drugim tygodniu już tylko: każdą bakterię i wirus znany ludzkości pomyślałam sobie: „Eee… Czytaj dalej
Jakoś jeszcze nie odczułam typowo jesiennych klimatów mimo iż na półkach sklepowych i wystawach jesienno-zimowe buty, kurtki i sweterki. Raczej chwytam za końcówkę babiego lata ile się da, bo wkrótce zatęsknię do lodów, biegania na bosaka i rysowania kredą po… Czytaj dalej
No i mamy początek roku szkolnego, czyli wrzesień. Coś się kończy, coś się zaczyna: U mnie Lucy zaczęła przedszkole, a ja yogę w ramach relaksu i odprężenia oraz pracy nad sobą. Muszę przyznać, że jestem miło zaskoczona, bo oprócz ćwiczeń… Czytaj dalej
W ostatnim tygodniu, jako tzw. odreagowanie stresu zrobiłam wszystko to, czego normalnie nie robię, czyli: Ugotowałam rosół w wielkim garze, w nadziei, że córka będzie go jadła (failed) Posprzątałam mieszkanie, czego nie cierpię, ale spędziłyśmy dużo czasu w domu. Wypiłam… Czytaj dalej
Muszę przyznać, że mimo powiewu świeżości to były jednak dość stresujące wakacje dla mnie. Najpierw śmierć mamy teraz zabieg w szpitalu córki, a ponieważ o nim wiedziałam, więc postanowiłam spędzić pierwsze dwa dni tygodnia na relaksie w moim ulubionym Dun… Czytaj dalej
Powoli wdrażam się w życie w Dublinie i balansuję, chociaż przyznaję, że ciężko mi po pięknej pogodzie w Polsce przyzwyczaić się do wiatru i deszczu tutaj. W Toruniu wszędzie blisko i tanio. Tu wszędzie daleko, drogo i jakby pod górkę,… Czytaj dalej
Zabawne, za każdym razem kiedy wracam do Dublina z lotniska do domu towarzyszy mi ta sama myśli: Dublin jest brzydki, brudny i depresyjny. Tymczasem podsumowanie ostatniego tygodnia piszę już w sobotę i z domu. Podsumowując mój ostatni pobyt w Polsce… Czytaj dalej
Powiem tak, w Polsce żyje się dobrze, w Toruniu się fajnie mieszka, ale z czego Ci ludzie tu żyją nie mam pojęcia. Mimo, iż miasto jest bardzo zmieniło, rozwinęło i powiększyło to idea pozostaje ta sama. Toruń był i nadal… Czytaj dalej
Dopiero w środę otrząsnęłam się z szoku i mogę powoli zbierać własne myśli i łapać oddech. W sobotę po pogrzebie nie miałam ochoty wstać z łóżka, gdyby nie umówiony termin. Kasiu, bardzo Ci za ten weekend dziękuję. Jak dla mnie… Czytaj dalej
Myślę, że powolutku wracam do żywych, po tym co się ostatnio zdarzyło. Otóż 15 lipca zmarła mi mama i nie miałam siły, okazji i czasu, by siadać do klawiatury i pisać, ale powoli jestem. Zacznijmy od tego, że od momentu,… Czytaj dalej